انتخاب سبک معاملاتی | اسکلپر، سویینگ تریدر، پوزیشن تریدر، دی تریدر

همان‌گونه که اطلاع دارید، انتخاب یک سبک معاملاتی که با خصوصیات فردی و سبک زندگی روزانه همخوانی داشته باشد، نقش کلیدی در موفقیت در عرصه‌ی معامله‌گری ایفا خواهد کرد. 

بسیاری از معامله‌گران به‌صورت اتفاقی یک سبک معاملاتی را انتخاب می‌کنند، بدون اینکه واقعاً بررسی نمایند که آیا این سبک برای آن‌ها مناسب است یا خیر! در این مقاله از آموزش فارکس چراغ، ما به تحلیل و بررسی جامعی از انواع معامله‌گران و خصوصیات مختلف سبک‌های معاملاتی در ترید خواهیم پرداخت. 

هدف ما از این تحلیل، کمک به معامله‌گران در شناخت دقیق‌تر خود و انتخاب سبک معاملاتی است که با شخصیت و اهدافشان هماهنگ باشد. 

سبک معاملاتی چیست؟

یادگیری و فهم سبک‌های مختلف معامله‌گری پیش از آغاز فعالیت در بازار ترید و معامله در انواع بازارها، امری ضروری است. توصیه می‌شود که معامله‌گران با مسلط شدن بر یکی از سبک‌های معاملاتی وارد بازار شوند. 

در ابتدا، به تعریف سبک معاملاتی می‌پردازیم که شامل مجموعه‌ای از استراتژی‌ها، قواعد و روش‌هایی است که از طریق آن‌ها می‌توانید در بازار‌های مالی به خرید و فروش دارایی بپردازید. این سبک‌ها بسته به دانش و تخصص شما، می‌توانند شامل شرایط و پیچیدگی‌های متفاوتی باشند. 

لازم به ذکر است که سبک‌های گوناگون معامله‌گری می‌توانند بر زمان‌بندی معاملات، حجم و مدت زمانی که سرمایه درگیر می‌شود، درصد سود و زیان و دیگر جنبه‌های معامله تأثیرگذار باشند. بنابراین، انتخاب یک سبک معاملاتی که بتواند بازدهی بالاتری را برای فرد به ارمغان بیاورد، اهمیت بسزایی دارد.

انواع سبک معاملاتی در بازارهای مالی

فعالان بازارهای مالی بر اساس روش‌های تجاری که دنبال می‌کنند، به چندین گروه اصلی تقسیم می‌شوند. هر یک از این گروه‌ها خصوصیات منحصربه‌فردی دارند و بسته به اهداف، میزان سرمایه، شخصیت و ترجیحات خود در برابر ریسک، عمل می‌کنند. 

به طور معمول، از بین انواع مختلف معامله‌گران، می‌توان به معامله‌گران روزانه، معامله‌گران پوزیشن، معامله‌گران سوئینگ و معامله‌گران اسکالپر اشاره کرد. معامله‌گران روزانه به دنبال کسب سودهایی در همان روز هستند و معاملات خود را در طی یک روز باز و بسته می‌کنند. 
معامله‌گران پوزیشن به دنبال استراتژی‌های بلندمدت هستند و ممکن است پوزیشن‌های خود را برای چندین سال حفظ کنند. معامله‌گران سوئینگ به دنبال استفاده از نوسانات میان‌مدت بازار هستند و معامله‌گران اسکالپر تلاش می‌کنند تا از نوسانات بسیار کوتاه‌مدت بازار سود کسب کنند. 

هر یک از این روش‌های معاملاتی دارای جزئیات و فنون خاص خود هستند که می‌توان ساعت‌ها در مورد آن‌ها بحث و بررسی نمود. با این وجود، در این مقاله تنها به معرفی اجمالی و خلاصه‌ای از هر یک از این روش‌های مهم تجاری بسنده می‌کنیم. 
اگر علاقه‌مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد هر یک از این سبک‌های معاملاتی هستید، پیشنهاد می‌شود که به تحقیق و مطالعه بیشتر در این زمینه بپردازید.

معاملات اسکالپ (Scalping)

یکی از بهترین روش‌های ترید، اسکالپینگ یا ترید اسکالپ است. اسکالپرها با سرعت بالایی عمل می‌کنند و معاملات خود را طی چند ثانیه تا چند دقیقه انجام داده و خاتمه می‌دهند. این نوع معامله‌گران در ساعات پرترافیک بازار فعالیت خواهند کرد و با انجام تعداد زیادی معامله کوچک، سودهای جزئی را جمع‌آوری می‌کنند. 
سبک معاملاتی اسکالپینگ، برای کسانی که قادر به اتخاذ تصمیمات سریع و عملکرد بدون تردید هستند، ایده‌آل است. برای موفقیت در اسکالپینگ، نیازمند تمرکز بالا و توجه دقیق هستید و افرادی که دچار حواس‌پرتی دارند هستند، احتمالاً در این روش به موفق کمتری می‌رسند.

اسکالپرها چه ویژگی‌هایی دارند؟

برای اینکه فردی به عنوان یک اسکالپر موفق شناخته شود، نیاز به تجهیز شدن با دانش و مهارت‌های لازم دارد. بدون این صلاحیت‌ها، ممکن است با زیان‌های سنگین مواجه گردد. 
همچنین، باید یک اسکالپر حرفه‌ای تمامی دانش‌های مورد نیاز برای اسکالپینگ، از جمله استفاده از روش‌های کپی‌تریدینگ را به دقت فراگیرد تا بتواند به طور مؤثر در این شیوه معاملاتی فعالیت کند.
از سوی دیگر، فردی که تکنیک اسکالپینگ را برای معامله انتخاب می‌کند، باید وقت کافی برای تحلیل و بررسی نوسانات بازار ارزهای دیجیتال را داشته باشد، چرا که تحلیل دقیق نمودارها زمان‌بر است. افرادی که به دنبال هیجان نیستند و در تصمیم‌گیری‌های سریع و لحظه‌ای توانمند نمی‌باشند، باید روش‌های دیگری برای ترید را انتخاب کنند.

سبک معاملاتی اسکالپینگ چگونه کار می‌کند؟

اسکالپینگ، یک سبک معاملاتی است که به‌طور مستقیم با نگهداری طولانی‌مدت دارایی‌ها (هولد کردن) در تضاد خواهد بود. در این روش، معامله‌گران می‌کوشند تا از نوسانات اندک قیمتی در بازارهای مالی بهره ببرند و از هر تغییر کوچک قیمتی برای کسب سود استفاده کنند. 
در اسکالپینگ، معامله‌گران با مطالعه‌ی دقیق چارت‌ها و تحلیل نمودارهای قیمت، منتظر فرصت‌هایی می‌مانند که قیمت دارایی‌ها روند صعودی را آغاز کنند. به عبارت دیگر، آن‌ها به دنبال لحظاتی هستند که قیمت دارایی پس از کاهش، دوباره افزایش یابد و احتمالاً از حداکثر قیمت قبلی خود نیز فراتر رود. 
در این زمان، اسکالپرها اقدام به خرید بخشی از سهام یا دارایی‌ها می‌کنند و پس از گذشت زمان مورد نظرشان، آن‌ها را به فروش می‌رسانند. جالب است بدانید که در اسکالپینگ، مانند سایر روش‌های معاملاتی، هیچ تضمینی برای موفقیت وجود ندارد و اسکالپرها احتمالا در پیش‌بینی روندهای آتی، حتی به صورت دقیقه‌ای، اشتباه کنند. 
بنابراین، یک اسکالپر ماهر کسی خواهد بود که توانایی حفظ نسبت سود به زیان بالاتری داشته باشد، حتی اگر سود حاصل از هر معامله کم شود و بتواند در طول روز معاملات متعدد و سودآوری را انجام دهد.

مزایا و معایب اسکالپ تریدینگ

در ادامه به مزایای سبک معاملاتی اسکالپینگ اشاره می‌کنیم:

•     سوددهی سریع: افرادی که به اسکالپینگ می‌پردازند، می‌توانند با استفاده از تغییرات اندک قیمت‌ها، در یک روز معاملاتی، سودهای مختلف و کوچکی را به دست آورند.
•    انعطاف‌پذیری در استراتژی‌ها: اسکالپرها قادرند تا استراتژی‌های خود را در بازارهای متفاوت به کار برده و از اندیکاتورهای مختلفی استفاده نمایند.
•     افزایش فرصت‌های معاملاتی: اسکالپینگ این امکان را به معامله‌گران می‌دهد که حتی در بازارهای کم‌تحرک، فرصت‌هایی برای کسب سود شناسایی کنند.
•    خطر پایین‌تر: با انجام دادن تعداد زیادی معامله در طی روز و کاهش زمان نگهداری سرمایه‌ها، اسکالپرها خطر کمتری را نسبت به سایر استراتژی‌های معاملاتی متحمل می‌شوند

در ادامه، به معایب سبک معاملاتی اسکالپینگ اشاره می‌کنیم:

•     نیاز به تجزیه و تحلیل دقیق: برای موفقیت در استراتژی اسکالپینگ، تجزیه و تحلیل دقیق بازار و الگوهای قیمتی ضروری است که شاید زمان‌بر و نیازمند تمرین باشد.
•     استرس ذهنی زیاد: به دلیل سرعت بالا در تصمیم‌گیری‌ها و تغییرات مداوم، اسکالپینگ می‌تواند فشار روانی قابل توجهی ایجاد کند.
•     سود محدود در هر معامله: هرچند اسکالپرها تعداد زیادی معامله انجام می‌دهند، اما سود هر معامله به طور معمول پایین است.
•     آسیب‌پذیری در برابر نوسانات بازار: حرکات ناگهانی در قیمت‌ها می‌تواند منجر به زیان‌های بزرگ‌تر از حد انتظار شود، به ویژه اگر پوزیشن‌ها به سرعت بسته نشوند.
•    هزینه‌های تراکنش بالا: تعداد زیاد معاملات در طول روز می‌تواند هزینه‌های تراکنش را افزایش دهد که این موضوع بر سودآوری تأثیرگذار است.
   

معاملات روزانه (Day Trading)

معامله روزانه، که به آن «دی تریدینگ» نیز گفته می‌شود، یک رویکرد معاملاتی است که طی آن خرید و فروش نماد‌ها در بازار‌های مالی، در یک روز کامل صورت می‌گیرد و معامله‌گران می‌توانند به سرعت نتایج معاملات خود را ببینند. 
در این سبک معاملاتی، معامله‌گران به جای نگه‌داری طولانی‌مدت ارز‌ها، تلاش می‌کنند تا از نوسانات قیمتی کوتاه‌مدت سود ببرند. آن‌ها در طول یک روز معاملاتی، ارز مورد نظر خود را چندین بار خرید و فروش می‌کنند تا از تغییرات قیمتی بهره‌مند شوند. 
این شیوه معاملاتی در تضاد با استراتژی «خرید و نگه‌داری» (Buy and Hold) یا «هودل» (HODL) قرار دارد که در آن سرمایه‌گذاران، ارز‌های خریداری شده را برای مدت طولانی‌تری نگه‌داری می‌کنند و به دنبال سودآوری بلندمدت هستند. 
در معامله روزانه، تمرکز بر روی استفاده از فرصت‌های قیمتی است که طی یک روز اتفاق می‌افتند؛ معامله‌گران در قیمت‌های پایین خریداری کرده و در قیمت‌های بالاتر، در همان روز، می‌فروشند. این فرآیند احتمالا چندین بار در طول روز تکرار شود و هدف اصلی کسب بیشترین سود از جنبش‌های کوچک بازار است.

معامله‌گر‌های روزانه چه ویژگی‌هایی دارند؟

اولین خصوصیت بارز فردی که به دی‌تریدینگ می‌پردازد، داشتن دانش و تجربه‌ی گسترده در بازارهای مالی است. این افراد دارای شناخت عمیقی از بازار هستند. تازه‌کارانی که در این بازار دانش کافی ندارند، نباید از روش دی‌ترید استفاده کنند زیرا ریسک زیان در این حالت بالاست. 
دی‌تریدرها مهارت تحلیل و خواندن نمودارها را دارند و به طور نابخردانه وارد معاملات نمی‌شوند. معامله‌گران روزانه معمولاً بودجه کافی برای پیروی از این استراتژی را دارند. همان‌طور که پیش‌تر ذکر شد، آن‌ها به صورت بی‌پروا اقدام به معامله نمی‌کنند و تنها از منابع مالی استفاده می‌کنند که توانایی تأمین مالی آن‌ها را داشته باشند. 
میزان دانش و تجربه‌ی آن‌ها موجب می‌شود که سرمایه‌شان در معرض خطر قرار نگیرد. یکی از رویکردهای متداول این افراد، استفاده از حساب‌های ذخیره است. نگه‌داشتن بخشی از سرمایه و وارد کردن آن در زمان کاهش بازار به جلوگیری از خسارات مالی کمک می‌کند. 
کسانی که در بازار سهام فعال هستند با اصطلاح "میانگین‌زنی" آشنایی دارند. وقتی بازار رو به کاهش است، باید خریدهای مجددی انجام دهند تا میانگین قیمت خرید پایین آید و در نتیجه، زودتر به سود دست یابند.

سبک معاملاتی روزانه یا دی‌تریدینگ چگونه کار می‌کند؟

هیچ دستورالعمل قطعی و مشخصی برای رسیدن به موفقیت اطمینان‌بخش در معامله‌گری فارکس وجود ندارد. داشتن دانش کامل از بازار و طراحی یک نقشه معاملاتی، هرچند ضروری است، اما موفقیت را قطعی نمی‌سازد. 
در زمان‌هایی که قیمت‌ها در طول روز دچار نوسانات شدید می‌شوند، خطرات افزایش می‌یابند. هزینه‌های کمیسیون و کارمزد برای حفظ پوزیشن‌ها شبانه که اغلب به آن‌ها سوآپ گفته می‌شود، بر معاملات روزانه اعمال نمی‌گردد. 
به‌کارگیری روش‌های معاملاتی روزانه از شما در مقابل خطرات ناشی از تحرکات بزرگ قیمتی یا گپ‌های قیمتی که ممکن است شب‌ها رخ دهد، محافظت می‌کند. 
معاملاتی که فقط در طول روز انجام می‌شوند و به روز بعد منتقل نمی‌گردند، نیازمند باز کردن متعدد معاملات و حفظ آن‌ها برای دوره‌های زمانی کوتاه به منظور کسب سودهای جزئی هستند. موقعیت‌های معاملاتی فارکس روزانه، جزء لاینفکی از کل حجم معاملات را تشکیل می‌دهند و به ایجاد نقدینگی بازار کمک می‌کنند.

مزایا و معایب معامله‌گری روزانه یا دی‌تریدینگ

در ادامه به مزایای سبک معاملاتی دی‌تریدینگ اشاره می‌کنیم:

•    فرصت‌های یادگیری متعدد: تکرار معاملات در طول یک روز و بررسی نتایج آن‌ها به‌طور روزانه، به پیشرفت دانش و مهارت‌های شما کمک شایانی می‌کند.
•    دغدغه‌های کمتر در خصوص نوسانات شبانه: معامله‌گران روزانه تمامی معاملات خود را طی یک روز انجام می‌دهند و از این رو، دیگر نگران نوسانات احتمالی شبانه نیستند.
•    قابلیت ارزیابی فوری: در معاملات روزانه، امکان دیدن نتایج مالی، چه سود و چه زیان، در همان روز وجود دارد. این خصوصیت این اجازه را به شما می‌دهد که در انتهای هر روز بتوانید عملکردتان را مورد سنجش قرار دهید.

در ادامه، به معایب سبک معاملاتی دی‌تریدینگ اشاره می‌کنیم:

•     ریسک بالا: به دلیل نوسانات زیاد بازار در طول یک روز، دی تریدینگ پرخطر خواهد بود و معامله‌گران ممکن است با زیان‌های بزرگ روبرو شوند.
•    هزینه‌های بیشتر: به دلیل تعداد زیاد معاملات در دی تریدینگ، هزینه‌های مرتبط با اسپرد بالا می‌روند، که این می‌تواند تاثیر منفی بر سودآوری معاملات داشته باشد.
•  نیاز به دانش عمیق: ورود به دنیای دی تریدینگ برای افراد نوپا در بازارهای مالی توصیه نمی‌شود، زیرا موفقیت در این نوع معاملات به تجربه و دانش فراوان نیاز دارد.

معاملات سوئینگ (Swing Trading)

سوئینگ تریدینگ یا معاملات نوسانی، روشی خواهد بود در معامله‌گری که هدف آن کسب سودهای کوتاه تا میان‌مدت از سهام یا هر ابزار دیگری مالی است که معمولاً طی چندین روز تا چند هفته به دست می‌آید. 
معامله‌گران در این شیوه بیشتر به تحلیل‌های تکنیکی برای شناسایی فرصت‌های تجاری تکیه می‌کنند. این معامله گران گاهی اوقات به کمک تحلیل‌ بنیادی نیز می‌پردازند تا روندها و الگوهای قیمتی را تجزیه و تحلیل کنند. 
سوئینگ تریدینگ معمولاً شامل حفظ یک موقعیت مالی طولانی یا کوتاه برای بیش از یک دوره معاملاتی است، ولی مدت زمان آن معمولاً کمتر از چند هفته یا ماه خواهد بود. این بازه زمانی می‌تواند متغیر باشد؛ به طوری که برخی معاملات احتمالا بیش از دو ماه طول بکشند، در حالی که برخی دیگر از معامله‌گران همچنان آن‌ها را به عنوان معاملات نوسانی محسوب می‌کنند. 

گاهی اوقات، معاملات نوسانی می‌تواند حتی در طول یک جلسه معاملاتی انجام شود، هرچند که این اغلب در شرایط بازار بسیار ناپایدار رخ می‌دهد. هدف اصلی سوئینگ تریدینگ بهره‌گیری از قسمت‌های عمده‌ای از نوسانات قابل توجه قیمتی است. 
در حالی که برخی معامله‌گران به دنبال سهام‌هایی با نوسانات شدید هستند، دیگران احتمالا سهام‌های پایدارتر را ترجیح دهند. 
در هر حالت، سوئینگ تریدینگ فرایندی است که در آن تعیین می‌شود که قیمت یک دارایی به کدام سمت خواهد رفت، سرمایه به موقعیت جدید منتقل می‌شود و در صورتی که حرکات قیمتی به نفع معامله‌گر باشد، سود حاصل خواهد شد.

معامله‌گر‌های سوئینگ تریدینگ چه ویژگی‌هایی دارند؟

سوئینگ تریدینگ، یکی از روش‌های مطلوب برای افرادی است که علاوه بر معامله‌گری، مشغولیت‌های دیگری نیز دارند. این شیوه برای کسانی که شغل یا تحصیل دارند و به طور مستمر به سیستم معاملاتی دسترسی ندارند، ایده‌آل محسوب می‌شود. 
کسانی که از سبک معاملاتی سوئینگ تریدینگ استفاده می‌کنند، نیازی نیست که به طور مداوم نوسانات بازار را پیگیری نمایند. پس از انجام تحلیل‌های دقیق و کسب تجربه در چند معامله متفاوت، کافی است تنها چند دقیقه در روز به بررسی وضعیت معاملات خود بپردازید.

سبک معاملاتی سوئینگ چگونه کار می‌کند؟

معامله‌گران سوئینگ، برای تعیین زمان‌های مناسب ورود و خروج از بازار، از ابزارهای تحلیل تکنیکی در فارکس و سایر روش‌های تحلیل تکنیکال استفاده می‌کنند. 
آن‌ها به جستجوی سطوح کلیدی حمایت و مقاومت، میانگین‌های متحرک و الگوهای نموداری می‌پردازند تا فرصت‌های معاملاتی پربازده را در نمودارهای قیمتی شناسایی کنند. علاوه بر این، از تحلیل فاندامنتال نیز بهره می‌برند تا درک بهتری از روندهای میان‌مدت داشته باشند. 
در نتیجه، این معامله‌گران ممکن است در کنار بررسی روندها و الگوهای قیمتی، از تحلیل‌های بنیادی نیز استفاده نمایند تا معاملاتی با احتمال موفقیت بالا و نسبت مناسب ریسک به بازده را شناسایی کنند.

مزایا و معایب سوئینگ تریدینگ

در ادامه به مزایای سبک معاملاتی سوئینگ تریدینگ اشاره می‌کنیم:

•   کاهش فشار روانی: معاملات سویینگ به دلیل نیاز به زمان و توجه کمتر در مقایسه با ترید روزانه یا اسکالپینگ، می‌تواند فشار و نگرانی‌های معامله‌گران را به شکل قابل توجهی کاهش دهد.
•   انعطاف‌پذیری بیشتر: معاملات سویینگ امکان انعطاف‌پذیری بیشتری را به معامله‌گران می‌دهد، زیرا آن‌ها نیازی به نظارت مداوم بر بازار ندارند.
•   خطر کمتر: به دلیل اینکه معامله‌گران در معاملات سویینگ، پوزیشن‌های خود را برای چند روز یا حتی چند هفته نگه می‌دارند، این نوع معاملات خطر کمتری نسبت به تریدهای روزانه یا اسکالپینگ دارد، چرا که معامله‌گران کمتر در معرض نوسانات ناگهانی قیمت قرار می‌گیرند.

در ادامه به معایب سبک معاملاتی سوئینگ اشاره می‌کنیم:

•     فرآیند زمان‌بر آموزش: برای انجام معاملات سویینگ، باید به دقت نمودارهای قیمتی لحظه‌ای را بررسی و تجزیه و تحلیل کنید. کسب مهارت در تحلیل فنی به یکباره میسر نمی‌شود و هم زمان و هم هزینه قابل ملاحظه‌ای را دربر می‌گیرد. در حقیقت، تعیین دقیق نقاط ورود و خروج برای یک معامله‌گر حرفه‌ای می‌تواند بسیار وقت‌گیر باشد.
•    خطر استفاده از اهرم مالی: بسیاری از معامله‌گران نوسانی برای افزایش حجم معاملات خود تمایل دارند از اهرم یا لوریج استفاده کنند. استفاده از اهرم در دوره‌های زمانی طولانی‌تر معاملات (به‌خصوص اگر مدیریت سرمایه مانند تنظیم دستورات استاپ‌لاس نادیده گرفته شود)، خطر از دست رفتن سرمایه و لیکوئید شدن پوزیشن‌ها را تشدید می‌کند.
•    خطر وجود گپ: برخی از معامله‌گران ممکن است پوزیشن‌هایی را باز کنند که چندین روز یا حتی چند هفته به طول انجامند. این طولانی شدن مدت زمان معامله، احتمال رویارویی با گپ‌ها (افتتاح بازار با قیمتی متفاوت از قیمت بسته شدن روز قبل) را افزایش می‌دهد، به‌ویژه زمانی که تغییرات بنیادین در زمان بسته بودن بازار صورت گیرد.

پوزیشن تریدر (Position Trading)

پوزیشن در تعریف ساده، به حجم ارز، سهام، یا دارایی دیگری که شما در یک بازار مالی دارید، اطلاق می‌شود. راه‌های گوناگونی برای کسب سود از این دارایی‌ها وجود دارد. 
یکی از روش‌هایی که بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد، حفظ موقعیت برای دوره‌ای طولانی به منظور افزایش ارزش آن است که به اصطلاح، هولد کردن نامیده می‌شود. روش دیگر، معامله این دارایی‌ها در فواصل زمانی مختلف در بازار خواهد بود. 
این روش‌ها بر اساس زمان باز و بسته شدن موقعیت به دو دسته بلند‌مدت و کوتاه‌مدت تقسیم می‌شوند. تریدینگ پوزیشن که بزرگ‌ترین بازه زمانی را شامل می‌شود، دارای شباهت‌هایی به هولد کردن است. برای بهره‌گیری مؤثر از این استراتژی، ضروری خواهد بود که با تکنیک‌های مربوط به تریدینگ پوزیشن آشنا شوید.
گفته شد که پوزیشن تریدینگ و هولد کردن تا حد زیادی مشابه یکدیگر هستند. با این‌حال، تفاوت اصلی در آن است که هولدرها موقعیت‌های خود را برای دوره‌های طولانی‌تری حفظ می‌کنند، در حالی که در تریدینگ پوزیشن، مدت زمان نگهداری موقعیت‌ها کوتاه‌تر خواهد بود و بیشتر بر پیروی از ترندها و روندهای دومینانت بازار تمرکز می‌شود. 
در این روش عموماً از اطلاعات بنیادین بازار استفاده شده و ابزارهای تحلیل تکنیکال نیز در تعیین زمان ورود به معامله نقش مهمی دارند. این استراتژی به کاهش تأثیر نوسانات بازار بر موقعیت مالی ما کمک می‌کند. 
یک موقعیت می‌تواند از چند ماه تا چند سال باز بماند. با این وجود، بسته به بازاری که در آن فعال هستید، ممکن است سالانه بین یک تا ۱۰ بار از این استراتژی استفاده کنید. پس باید با این استراتژی در بازارهای متفاوت آشنا شوید. در تمام این معاملات، نباید تنظیم حد ضرر را نادیده گرفت.

پوزیشن تریدر‌ها چه ویژگی‌هایی دارند؟

پوزیشن ‌تریدر، کسی است که برای دوره‌های زمانی طولانی در یک موقعیت خرید یا فروش پایدار می‌ماند. این دوره می‌تواند از چندین هفته تا چندین ماه و گاه چند سال ادامه یابد. 
افرادی که از این استراتژی پیروی می‌کنند، معمولاً کمتر نگران نوسانات کوتاه‌مدت در قیمت‌های دارایی‌های خود هستند و با چشم‌اندازی درازمدت به تحلیل و بررسی بازار می‌پردازند. اهداف اصلی تریدرهای پوزیشنی، تشخیص دادن جهت حرکت قیمت‌ها در بازارهایی مانند فارکس و انجام معاملات مطابق با این روندها است.

سبک معاملاتی پوزیشن تریدینگ چگونه کار می‌کند؟

سبک معاملاتی پوزیشن تریدینگ به دنبال حفظ موقعیت‌های معاملاتی برای دوره‌های زمانی طولانی است، از چند هفته تا چندین ماه یا حتی سال‌ها. این روش بر تحلیل بنیادی و تکنیکال بازار متکی خواهد بود و از نوسانات کوتاه‌مدت بازار صرف‌نظر می‌کند. 
پوزیشن تریدرها اغلب تحلیل بنیادی را برای درک بهتر اقتصاد کلان و شرایط صنعتی که دارایی در آن قرار دارد، به کار می‌برند. این تحلیل می‌تواند شامل بررسی گزارش‌های مالی، شرایط بازار، سیاست‌های دولتی و سایر عوامل خارجی که بر قیمت دارایی‌ها تأثیر می‌گذارند، باشد.
کنار تحلیل بنیادی، تحلیل تکنیکال نیز برای شناسایی الگوها و روندهای قیمتی در نمودارها استفاده می‌شود. این نوع تحلیل به تریدرها کمک می‌کند تا نقاط ورود و خروج بهینه را بر اساس حرکات قیمتی گذشته و حجم معاملات تعیین کنند.
پوزیشن تریدینگ برای معامله‌گرانی که صبر و تحمل بیشتری دارند و تمایل به نگهداری دارایی‌ها برای کسب سودهای بزرگتر در بازه‌های زمانی طولانی‌تر را دارند، مناسب است. این سبک از معامله نیازمند درک عمیقی از بازار و توانایی تحمل دوره‌های زمانی طولانی بدون نوسانات قابل توجه خواهد بود.

مزایا و معایب پوزیشن تریدینگ

در ادامه به مزایای سبک معاملاتی پوزیشن تریدینگ اشاره می‌کنیم:

•   سودآوری بلندمدت: هدف اصلی معامله‌گرانی که استراتژی معاملات موقعیتی را دنبال می‌کنند، کسب سود از تحولات درازمدت بازار است که این روش می‌تواند به کسب سودهای قابل‌توجهی در طول زمان منجر شود. این در حالی خواهد بود که در استراتژی‌های مبتنی بر نوسان، چنین سودهایی لزوماً تضمین نشده‌اند.
•   واکنش‌های کمتر احساسی: با تمرکز بر دورنمای بلندمدت، معامله‌گران می‌توانند از نوسانات کوتاه‌مدت بازار دوری کنند. در این حالت، آن‌ها با دیدی وسیع‌تر و درازمدت، واکنش‌های احساسی کمتری نشان می‌دهند.
•    کاهش فشار عصبی: معاملات موقعیتی به دلیل نیاز نداشتن به نظارت دائم بر بازار، می‌تواند فشار کمتری نسبت به دیگر شیوه‌های تجاری به همراه داشته باشد. در این روش، لازم نیست که هر روز نوسانات روزانه سهام را بررسی کنید، زیرا این یک سرمایه‌گذاری درازمدت است و به کاهش استرس کمک می‌کند.
•   فرصت‌های سود مرکب: معامله‌گران موقعیتی می‌توانند سودهای کسب‌شده خود را در طول زمان دوباره سرمایه‌گذاری کنند تا بازده بیشتری حاصل شود. از این طریق، آن‌ها به دستاوردهای سود مرکب دست می‌یابند که این می‌تواند به عنوان سرمایه‌گذاری‌های جدید در نظر گرفته شود. البته، در این مدت طولانی، بازار ممکن است نوساناتی داشته باشد که احتمالا زیان‌هایی را نیز برای معامله‌گران به همراه داشته باشد.

در ادامه، به معایب سبک معاملاتی پوزیشن تریدینگ اشاره می‌کنیم:

•    ریسک برگشت روند: معامله‌گرانی که با استراتژی معاملاتی بر مبنای پوزیشن فعالیت می‌کنند، از هم‌راستایی با جهت کلی بازار بهره می‌برند. اما، اگر روند طولانی‌مدت بازار به طور ناگهانی برخلاف تحلیل‌های آن‌ها تغییر کند، ممکن است زیان‌های قابل‌توجهی را متحمل شوند.
•   نیاز به سرمایه بالا: نوع بروکری که برای معاملات خود انتخاب می‌کنید تفاوتی نمی‌کند، حتی در بروکرهایی خوب که اسپرد و کمیسیون کمتری دارند، همچنان برای حفظ موقعیت‌های معاملاتی در یک دوره زمانی طولانی به مقدار قابل‌توجهی سرمایه اولیه نیاز است. این نوع معاملات با سرمایه‌های کم امکان‌پذیر نیست.
•   محدودیت در دسترسی به نقدینگی: نقدینگی در اختیار معامله‌گران پوزیشنی، در دوره‌هایی که سرمایه‌شان در عملیات معاملاتی قفل می‌شود، محدود است. این وضعیت باعث خواهد شد که آن‌ها نسبت به سایر معامله‌گران، دسترسی کمتری به نقدینگی داشته باشند.
•    افزایش هزینه‌های سوآپ: نگه‌داشتن موقعیت‌های معاملاتی به مدت طولانی با هزینه‌هایی همراه است. اگر انتخاب‌های معاملاتی به درستی انجام نشده باشند، احتمال دارد که هزینه‌های نگهداری معاملات با سودهای حاصله برابری کنند.
   

چطور بهترین سبک معاملاتی را انتخاب کنیم؟

تعیین سبک تجاری که با ویژگی‌های رفتاری و روحیه‌ی یک فرد همخوانی دارد، اهمیت بسزایی در موفقیت‌های معاملاتی او خواهد داشت. 
کسانی که دارای روحیه‌ای آرام و صبر والا هستند، اغلب به سبک‌های تجاری درازمدتی چون پوزیشن تریدینگ گرایش نشان می‌دهند؛ در حالی‌که اشخاصی با شخصیتی پرجنب و جوش و خواهان دیدن نتایج فوری، به سبک‌های تجاری کوتاه‌مدت مانند اسکالپینگ یا دی تریدینگ روی می‌آورند. 
در ادامه، ملاحظاتی چون تحمل ریسک و میزان سرمایه‌گذاری نیز در انتخاب سبک تجاری فرد تأثیرگذار است. اشخاصی که ریسک‌گریز هستند معمولاً سبک‌های تجاری محتاطانه‌تری را برمی‌گزینند، در حالی‌که کسانی که مایل به پذیرش ریسک بالاتری هستند، به سمت سبک‌های تجاری پرریسک و پربازده‌تر می‌روند.
علاوه بر این، تطابق مهارت‌ها و دانش فنی در زمینه‌ی تحلیل بازار با سبک تجاری انتخابی نیز باید در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، معاملات الگوریتمی به مهارت‌های برنامه‌نویسی و تسلط بر ابزارهای تحلیلی نیازمند است. 

سخن آخر

در این مقاله سعی کردیم، به بررسی انتخاب سبک معاملاتی بپردازیم. در پایان، داشتن شناخت دقیق از خود و انتخاب سبکی که نهایت هماهنگی را با شخصیت و توانایی‌های فردی دارد، می‌تواند به بهبود عملکرد و نتایج معاملاتی کمک شایانی کند. بنابراین، هر فرد باید با درکی عمیق از خصوصیات و تمایلات خود، سبک تجاری مناسب را انتخاب نماید.
در پایان، شما را دعوت می‌کنیم تا نظرات خود را درباره‌ی سبک‌های معاملاتی در بازار‌های مالی ، با ما به اشتراک بگذارید تا با تبادل تجربیات، در نهایت همگی بتوانیم معاملات بهینه‌تری را در بازار تجربه کنیم.

👈 آموزش ثبت نام لایت فایننس