امضای دیجیتال در بلاک چین چیست و چگونه می‌توانیم آن را بسازیم؟

امضای دیجیتال در بلاک چین یکی از پایه‌های اساسی امنیت و اعتبارسنجی تراکنش‌ها و داده‌ها محسوب می‌شود. این فناوری رمزنگاری، که گاهی با عناوینی مانند «امضای الکترونیکی رمزنگاری‌شده» یا «گواهی دیجیتال» شناخته می‌شود، نقش مهمی در تضمین صحت هویت فرستنده و یکپارچگی اطلاعات ایفا می‌کند. امضای دیجیتال به کمک الگوریتم‌های کلید عمومی (Public Key Cryptography) طراحی شده و به عنوان یک سازوکار تأیید صحت بدون نیاز به واسطه‌های مرکزی، امکان ردگیری و جلوگیری از تغییر غیرمجاز داده‌ها را فراهم می‌آورد. در حوزه بلاک چین، این فناوری به کاربران اجازه می‌دهد تراکنش‌ها را با اطمینان کامل امضا، ارسال و ذخیره کنند و بدین ترتیب از جعل، دستکاری و کلاهبرداری جلوگیری شود. در این مقاله از آموزش ارز دیجیتال چراغ به بررسی کاربردهای مختلف، انواع و سازوکار امضای دیجیتال در بلاکچین پرداخته و نقش حیاتی آن در امنیت نظام‌های غیرمتمرکز را تشریح خواهیم کرد.

امضای دیجیتال چیست؟

امضای دیجیتال (Digital Signature) یک شیوه رمزنگاری پیشرفته است که به‌منظور تضمین صحت، اصالت و عدم تغییر داده‌های دیجیتال طراحی شده است. این فناوری با استفاده از الگوریتم‌های رمزنگاری کلید عمومی، هویت فرستنده پیام را تأیید می‌کند و از انکار ارسال پیام توسط فرستنده جلوگیری می‌کند، همچنین تضمین می‌کند که محتوا در طول ارسال دست‌کاری نشده است. امضای دیجیتال پایه اصلی امنیت تراکنش‌ها و ارتباطات دیجیتال، به‌ ویژه در بلاک چین و پروتکل‌های رمزنگاری مرتبط با قراردادهای هوشمند است. کاربرد اصلی آن در تأیید اعتبار تراکنش‌های مالی، مدیریت امضاهای الکترونیکی و حفاظت از داده‌ها در برابر تقلب و جعل می‌باشد. آشنایی با امضای دیجیتال و اصول رمزنگاری آن، کلید فهم امنیت و اعتماد در سامانه‌های غیرمتمرکز بلاک چینی است.

تاریخچه امضای دیجیتال در بلاک چین

تاریخچه امضای دیجیتال در بلاک چین به اوایل دهه ۱۹۷۰ برمی‌گردد، زمانی که ویتفیلد دیفای و مارتین هلمن مفهوم رمزنگاری کلید عمومی را مطرح کردند؛ ایده‌ای انقلابی که پایه‌های امضای دیجیتال مدرن را شکل داد. در سال ۱۹۸۹، اولین بسته نرم‌افزاری امضای دیجیتال به نام «لوتوس نت» معرفی شد که گامی بزرگ در کاربرد عملی این فناوری بود. امضای دیجیتال از ابتدا با هدف تضمین اصالت، یکپارچگی و عدم انکار اطلاعات دیجیتال توسعه یافت؛ پیش از آن تلاش‌هایی برای شبیه‌سازی امضاهای دست‌نویس به صورت الکترونیکی انجام شده بود که به واسطه محدودیت‌های امنیتی و قابلیت جعل، چندان موفق نبود. با پیشرفت فناوری، امضاهای دیجیتال امروزی مبتنی بر الگوریتم‌های رمزنگاری قوی و توابع هش پیشرفته‌اند که امنیت بالایی در برابر حملات هکری فراهم می‌کنند و اساس بسیاری از پروتکل‌های بلاک چین و تراکنش‌های دیجیتال را تشکیل می‌دهند.

شناخت این تاریخچه، بی شک به درک بهتر نقش حیاتی امضای دیجیتال در حفظ امنیت دنیای دیجیتال کمک می‌کند.

اهمیت استفاده از امضای دیجیتال در بلاک‌چین

امضای دیجیتال نقش بنیادین و غیرقابل جایگزینی در امنیت و اصالت تراکنش‌های بلاک‌ چین ایفا می‌کند. این فناوری به‌عنوان مکانیزم احراز هویت کاربران، تضمین می‌کند که هر تراکنش تنها توسط صاحب قانونی کلید خصوصی مربوط به آن مجاز است و از سوءاستفاده یا خرج دوباره دارایی‌ها جلوگیری می‌کند. برخلاف امضاهای سنتی که قرن‌ها برای تأیید قراردادها و اسناد مکتوب به کار می‌رفتند، امضای دیجیتال تحولی شگرف در عصر دیجیتال ایجاد کرده و امکان تایید فوری، دقیق و غیرقابل تقلب تراکنش‌ها را در شبکه‌های غیرمتمرکز فراهم می‌سازد.

در بلاک‌چین، هر نود شبکه موظف است امضای دیجیتال تراکنش‌ها را با استفاده از کلید عمومی بررسی کند تا از صحت و مالکیت تراکنش اطمینان حاصل کند. این فرایند باعث می‌شود تا کل جامعه‌ شبکه به توافق برسد و به‌طور خودکار تراکنش‌ها ثبت و تایید شوند، بدون نیاز به واسطه یا مرکز اعتباردهی. به این ترتیب، امضای دیجیتال ستون فقرات امنیت، شفافیت و اعتماد در فناوری بلاک‌ چین محسوب شده و نقش حیاتی در بهبود کارآمدی و مقاومت در برابر جعل و تقلب ایفا می‌کند.

این اهمیت ساختاری، امضای دیجیتال را به یکی از عناصر کلیدی برای ورود موفق به دنیای بلاک‌چین و رمز ارزها تبدیل کرده است.

رمزنگاری کلید عمومی در امضای دیجیتال

رمزنگاری کلید عمومی (Public Key Cryptography) یک سیستم پیشرفته امنیتی است که برای محافظت از اطلاعات دیجیتال از دو کلید مجزا استفاده می‌کند: کلید خصوصی و کلید عمومی. در فرآیند امضای دیجیتال، فرستنده با استفاده از کلید خصوصی خود، پیام را هش و امضا می‌کند؛ این امضا تضمین می‌کند که پیام واقعاً از سوی او ارسال شده و در مسیر انتقال تغییر نکرده است. دریافت‌کننده نیز با کلید عمومی فرستنده، امضا را اعتبارسنجی می‌کند و از صحت پیام اطمینان حاصل می‌کند. این سازوکار دو کلیدی باعث ایجاد اعتماد و امنیت در تراکنش‌های بلاک چین می‌شود، چرا که تنها دارنده کلید خصوصی توانایی تولید امضا دارد و هر فرد دیگری با کلید عمومی می‌تواند صحت آن را تأیید کند، بدون اینکه اطلاعات کلید خصوصی فاش شود. بدین ترتیب، رمزنگاری کلید عمومی ستون فقرات تکنولوژی امضای دیجیتال و امنیت داده‌ها در فضای دیجیتال است.

اهمیت رمزنگاری پیام با کلید خصوصی در تولید امضای دیجیتال

برای ساختن یک امضای دیجیتال در بلاک چین که امن و کارآمد باشد، به نرم‌افزاری نیاز داریم که داده‌های موردنظر را ابتدا هش کند و سپس این هش را با استفاده از کلید خصوصی رمزنگاری نماید. دلیل این دو مرحله، بهینه‌سازی عملکرد و حفظ امنیت است، زیرا الگوریتم‌های رمزنگاری کلید عمومی برای امضای مستقیم پیام‌های بلند به دلیل پیچیدگی و زمان‌بر بودن مناسب نیستند. در این فرآیند، تابع هش یک نسخه مختصر و یکتا از پیام اصلی با طول ثابت تولید می‌کند که هرگونه تغییر حتی کوچک در پیام منجر به تغییر کامل هش خواهد شد. سپس کلید خصوصی فرستنده، این خلاصه پیام (هش) را رمزنگاری می‌کند و خروجی، امضای دیجیتال را می‌سازد. این امضا به گیرنده امکان می‌دهد تا با استفاده از کلید عمومی فرستنده، اعتبار و تمامیت پیام را بررسی و تأیید کند.

بدین ترتیب، رمزنگاری هش پیام با کلید خصوصی، ستون فقرات امنیت امضای دیجیتال است که تضمین می‌کند فقط فرستنده اصلی می‌تواند پیام را امضا کند و هیچ فردی نمی‌تواند پیامی جعلی با امضای معتبر بسازد. این روش باعث افزایش سرعت، کاهش حجم داده‌های رمز شده و ارتقاء امنیت تراکنش‌ها در بلاک چین و سایر سامانه‌های دیجیتال می‌شود.

امضای دیجیتال چگونه کار می‌کند؟

امضای دیجیتال یک فرآیند رمزنگاری پیچیده اما بسیار مؤثر است که برای تضمین صحت، اصالت و یکپارچگی داده‌های دیجیتال در بلاک چین و سایر سامانه‌های امنیتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این فرآیند شامل سه مرحله اصلی است:

۱. هش کردن پیام

در ابتدا، داده یا پیام اصلی وارد یک تابع هش قوی می‌شود که یک خروجی ثابت و کوتاه به نام «خلاصه پیام» (Message Digest) تولید می‌کند. این خلاصه پیام نماینده‌ای یکتا و منحصربه‌فرد از داده اصلی است، به‌طوری که کوچک‌ترین تغییر در محتوا باعث تغییر کلی در مقدار هش خواهد شد. این مرحله به دلیل ساختار هش، باعث ساده‌سازی و افزایش سرعت عملیات بعدی امضا می‌شود و حفظ امنیت اطلاعات را تضمین می‌کند.

۲. رمزنگاری خلاصه پیام توسط کلید خصوصی فرستنده

فرستنده پیام، خلاصه هش شده را با استفاده از کلید خصوصی خود رمزنگاری می‌کند. این عملیات امضا دیجیتال را ایجاد می‌کند که به پیام متصل می‌شود. کلید خصوصی تنها در اختیار فرستنده است و به همین دلیل امضا تولید شده منحصر به همان فرد است. این امضا ثابت می‌کند که پیام از سوی صاحب کلید خصوصی ارسال شده و هرگونه تغییر در پیام پس از امضا قابل شناسایی است.

۳. تایید امضا توسط گیرنده با کلید عمومی

گیرنده پیام، برای اعتبارسنجی امضا، ابتدا با همان تابع هش، پیام دریافتی را خلاصه می‌کند و سپس امضای دیجیتال را با کلید عمومی فرستنده بازگشایی می‌کند. اگر خلاصه پیام تولید شده توسط گیرنده با داده بازشده از امضا یکسان باشد، تضمین می‌شود که پیام اصل بوده، تغییر نکرده و از فرستنده معتبر ارسال شده است.

این مکانیزم کلید عمومی و خصوصی، امنیتی بی‌نظیر ایجاد می‌کند؛ زیرا:

• تنها دارنده کلید خصوصی می‌تواند پیام را امضا کند.
• هر کسی با کلید عمومی مربوطه می‌تواند صحت امضا را تأیید کند، بدون دسترسی به کلید خصوصی.
• حتی اگر پیام توسط افراد دیگر شنود شود، امکان تغییر یا جعل امضا وجود ندارد.
• امضای دیجیتال اجازه انکار پیام از سوی فرستنده را به‌طور کامل از بین می‌برد.

در نتیجه، امضای دیجیتال اساس امنیت تراکنش‌ها، قراردادهای هوشمند و ارتباطات دیجیتال در بلاک چین است که حفظ اعتماد، صحت و محرمانگی داده‌ها را به بهترین شکل ممکن تضمین می‌کند. رعایت اصول رمزنگاری کلید عمومی و استفاده از توابع هش استاندارد، امضای دیجیتال را به یک ابزار حیاتی و غیرقابل جایگزین در دنیای نوین فناوری اطلاعات تبدیل کرده است.

تفاوت امضای دیجیتال و امضای الکترونیک

گرچه امضای دیجیتال و امضای الکترونیکی در گفتگوهای روزمره گاهی به جای هم به کار می‌روند، اما از لحاظ ساختاری و کاربردی تفاوت‌های بنیادینی دارند که باید به آن‌ها توجه کرد. امضای دیجیتال در بلاک چین یک فناوری پیشرفته مبتنی بر رمزنگاری کلید عمومی است که برای تضمین اصالت، تمامیت و عدم انکار اسناد دیجیتال طراحی شده است. این امضا مانند اثرانگشت منحصربه‌فرد هر کاربر است که با استفاده از کلید خصوصی، پیام یا سندی را امضا می‌کند و گیرنده با کلید عمومی می‌تواند صحت آن را بدون امکان جعل تأیید کند.

در مقابل، امضای الکترونیک بیشتر به مفهوم دیجیتالی‌شده‌ی امضای دست‌نویس یا رمز عبور محدود می‌شود که معمولاً برای تسهیل فرآیندهای اداری و اسناد رسمی به کار می‌رود. این نوع امضا ممکن است در برابر جعل آسیب‌پذیر باشد و قابلیت تضمین تغییر نکردن سند پس از امضا را ندارد. به عبارت دیگر، اگر پس از امضای الکترونیکی سندی دچار تغییر شود، این تغییر بدون هشدار باقی می‌ماند. اما امضای دیجیتال طوری طراحی شده که هرگونه دستکاری در محتوا باعث باطل شدن امضا شده و امنیت و اعتبار سند را حفظ می‌کند.

بنابراین، امضای دیجیتال فراتر از یک امضای الکترونیکی ساده است و به‌عنوان استاندارد طلایی امنیت در تراکنش‌های دیجیتال، قراردادهای هوشمند و بلاک چین شناخته می‌شود؛ جایی که اعتماد، حفظ حریم خصوصی و اطمینان از عدم تقلب اهمیت حیاتی دارد. شناخت این تفاوت‌ها، کلید تولید محتوای تخصصی و سئوی قدرتمند در حوزه امنیت اطلاعات و فناوری بلاک چین است.

نکات مهم استفاده از امضای دیجیتال در بلاک ‌چین

امضای دیجیتال یکی از مهم‌ترین ابزارهای امنیتی در دنیای بلاک‌چین و رمزارزها است که استفاده درست و آگاهانه از آن می‌تواند نقش بسیار مهمی در حفظ امنیت دارایی‌های دیجیتال و تراکنش‌ها ایفا کند. در ادامه به نکات کلیدی و کاربردی درباره این امضا اشاره می‌کنیم:

1. ایجاد توسط کلید خصوصی: امضای دیجیتال تنها با استفاده از کلید خصوصی کاربر ساخته می‌شود؛ به همین دلیل حفظ امنیت این کلید اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد چون هر کسی که به کلید خصوصی دسترسی داشته باشد، می‌تواند به‌جای شما تراکنش امضا کند.
2. عملکرد آفلاین و مستقل از اینترنت: انجام فرآیند امضای دیجیتال به اتصال اینترنت نیاز ندارد و به‌صورت آفلاین انجام می‌شود. این ویژگی موجب افزایش امنیت و کاهش خطر حملات سایبری می‌شود.
3. استفاده از کلید عمومی برای تأیید: تأیید صحت امضا توسط نودهای شبکه تنها با کلید عمومی مرتبط با کلید خصوصی انجام می‌شود. مهم است بدانید که کلید عمومی هیچ خطری برای درز کلید خصوصی ندارد و فقط اعتبار تراکنش را تأیید می‌کند.
4. نقش کیف پول ‌های ارز دیجیتال و سخت‌افزاری: اکثر کیف پول‌های دیجیتال، مخصوصا کیف پول‌های سخت‌افزاری، فرایند ساخت و مدیریت امضای دیجیتال را به صورت خودکار و ایمن انجام می‌دهند. این موضوع باعث می‌شود که کاربران بدون نیاز به دانش فنی بالا بتوانند تراکنش‌های خود را به طور امن امضا و به شبکه ارسال نمایند.

رعایت این نکات، کلید تضمین ایمنی در استفاده از امضای دیجیتال و حفظ کنترل کامل روی تراکنش‌ها در فضای بلاک‌ چین است.

چگونه یک امضای دیجیتال معتبر ایجاد کنیم؟

ایجاد یک امضای دیجیتال معتبر، گامی حیاتی برای تضمین امنیت و اصالت اسناد و پیام‌های دیجیتال است. برای این کار، نیاز به یک گواهی دیجیتال معتبر دارید که هویت شما را به صورت قانونی و امن تأیید کند. در ادامه روند دقیق و استاندارد ساخت امضای دیجیتال در بلاک چین را شرح خواهیم داد:

1.     دریافت گواهی دیجیتال از مرجع صدور معتبر (CA):

اصولاً امضای دیجیتال معتبر باید توسط یک مرجع صدور گواهی دیجیتال مورد اعتماد، مانند Sectigo، DigiCert یا Let’s Encrypt صادر شود. این مراجع هویت شما را به دقت تایید و گواهی‌نامه‌ای صادر می‌کنند که شامل کلید عمومی شما و اطلاعات هویتی است.

2.     نصب گواهی دیجیتال بر روی سیستم یا سرور ایمیل:

پس از دریافت فایل گواهی دیجیتال، آن را بر روی سیستم خود یا در سرویس ایمیل نصب کنید. این مرحله به شما امکان می‌دهد تا پیام‌ها و اسناد را به صورت دیجیتال امضا و رمزنگاری کنید.

3.     استفاده از کلید خصوصی برای امضای سند:

امضای دیجیتال با کلید خصوصی شما ساخته می‌شود که در محیط امن و محرمانه نگهداری می‌شود. نرم‌افزارهای مربوطه پس از هش کردن محتوا، با کلید خصوصی آن را امضا می‌کنند.

4.     اعتماد به گواهی‌های صادر شده توسط مراجع معتبر:

اگر امضای دیجیتال را به صورت خودکار یا با گواهی‌نامه‌ای که توسط خودتان امضا شده (Self-Signed) تولید کنید، گیرندگان قادر به تأیید هویت شما نخواهند بود و احتمال رد اعتبار پیام وجود دارد. به همین دلیل توصیه می‌شود حتماً از گواهی‌های صادر شده توسط مراجع معتبر استفاده کنید.

5.     امضای دیجیتال و رمزنگاری ایمیل‌ها یا اسناد:

پس از نصب گواهی، می‌توانید از گزینه‌های «امضا (Sign)» و «رمزنگاری (Encrypt)» در نرم‌افزار ایمیل یا سیستم مدیریت سند استفاده کنید. این قابلیت برای کسب‌وکارها و سازمان‌هایی که به تایید هویت فرستنده و امنیت محتوا حساس هستند، بسیار مهم است.

آموزش ساخت امضای دیجیتال در تراست ولت

تراست ولت (Trust Wallet) به‌عنوان یکی از محبوب‌ترین کیف پول‌های نرم‌افزاری ارز دیجیتال، امکان ایجاد و مدیریت امضای دیجیتال تراکنش‌ها را به کاربران خود ارائه می‌دهد. این امضا باعث افزایش امنیت و اعتبار تراکنش‌ها می‌شود، به‌ویژه هنگام تعامل با پروژه‌های غیرمتمرکز (DApps). برای ساخت امضای دیجیتال در تراست ولت، مراحل زیر را به دقت دنبال کنید:

1. ورود به نرم‌افزار و تنظیمات: ابتدا اپلیکیشن تراست ولت را باز کنید و به بخش تنظیمات (Settings) واقع در پایین صفحه مراجعه نمایید.
2. انتخاب بخش امنیت: در صفحه تنظیمات، گزینه امنیت (Security) را انتخاب کنید تا به تنظیمات امنیتی کیف پول دسترسی پیدا کنید.
3. فعال‌سازی گذرواژه و تعیین رمز: در این مرحله، گزینه گذرواژه (Password) را فعال کنید و یک رمز عبور شش رقمی امن تعریف نمایید. این گذرواژه به عنوان لایه اضافی حفاظتی برای امضای تراکنش‌ها عمل می‌کند.
4. فعالسازی امضای تراکنش: پس از تعیین گذرواژه، در صفحه جدید گزینه امضای تراکنش (Transaction Signing) را فعال کنید. این قابلیت تضمین می‌کند که هر تراکنشی که انجام می‌دهید با امضای دیجیتال اختصاصی شما کنترل و تأیید شود.

با انجام این مراحل، هر بار که تراکنشی مانند ارسال یا تبدیل رمزارز انجام می‌دهید، تراست ولت به صورت خودکار آن را با امضای دیجیتال امن می‌کند. این ویژگی به خصوص در فعالیت با DApps اهمیت زیادی دارد، زیرا تضمین می‌کند که تراکنش‌ها فقط توسط صاحب کیف پول تایید شده و امنیت دارایی‌های شما حفظ می‌شود.

کاربردهای امضای دیجیتال در بلاک چین و دیگر حوزه‌ها

امضای دیجیتال در بلاک چین و حوزه‌های گسترده‌ای به کار می‌رود و نقشی کلیدی در تضمین امنیت، صحت و اعتبار داده‌ها و تراکنش‌ها ایفا می‌کند. از مهم‌ترین کاربردهای امضای دیجیتال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. تأمین امنیت ارتباطات آنلاین: در نرم‌افزارهایی مانند مرورگرهای اینترنتی که ارتباط در بستر شبکه‌های ناامن مانند اینترنت برقرار می‌شود، امضای دیجیتال تضمین می‌کند که کلیدهای عمومی به دست آمده متعلق به منابع معتبر است و توسط هیچ شخص ثالثی دستکاری نشده‌اند. به این ترتیب، کاربران اطمینان می‌یابند که ارتباط امن و محافظت‌شده برقرار شده است.
2. کاهش زمان و هزینه فرآیندهای قراردادها: امضاهای دیجیتال می‌توانند زمان تسویه و اعتبارسنجی قراردادها را کاهش دهند، زیرا دیگر نیازی به مراجعه به واسطه‌ها یا اشخاص ثالث برای تأیید اعتبار قرارداد نیست. این موضوع موجب ساده‌تر شدن و سرعت‌بخشی در انجام معاملات می‌شود.
3. اعتبارسنجی دائمی در بلاک‌چین: با توجه به خاصیت تغییرناپذیری (immutability) بلاک‌چین، قراردادهای امضا شده در هر زمان قابل پیگیری و اعتبارسنجی هستند. افراد می‌توانند بدون نیاز به حضور هم‌زمان در شبکه، قراردادها را امضا و به اجرا برسانند، که این ویژگی، انعطاف و کارایی بسیار بالایی به معاملات دیجیتال می‌دهد.
4. ارتباطات مستقیم کسب‌وکارها (B2B): امضای دیجیتال امکان انجام معاملات و تبادل اطلاعات بین کسب‌وکارها را بدون واسطه فراهم می‌کند. این باعث کاهش هزینه‌ها، افزایش سرعت در قراردادها و بالا رفتن شفافیت در معاملات می‌شود.

در مجموع، امضای دیجیتال ابزاری قوی برای افزایش اعتماد، امنیت و بهبود کارایی در تعاملات آنلاین و قراردادهای دیجیتال است که نقش محوری در فناوری‌هایی مانند بلاک‌چین و تجارت الکترونیک ایفا می‌کند.

انواع امضای دیجیتال؛ آشنایی با انواع مختلف و کاربردهای هر کدام

امضای دیجیتال در پلتفرم‌های مختلف پردازش اسناد به شکل‌های متفاوتی اجرا و پشتیبانی می‌شود. هر نوع از امضای دیجیتال به منظور کاربرد خاصی طراحی شده و ویژگی‌های منحصر به‌ فردی دارد که در بسته به نیاز کاربران و نوع سند انتخاب می‌شود. در ادامه به چهار نوع اصلی امضای دیجیتال که در نرم‌افزارهای رایج مانند Adobe و Microsoft Word کاربرد دارند، اشاره می‌کنیم:

۱. امضای دیجیتال تصدیق‌شده (Certified Digital Signature)

این نوع امضا در اسناد PDF به کار می‌رود و ثابت می‌کند که شما مولف اصلی سند هستید و سند در برابر هرگونه تغییر یا دستکاری محافظت شده است. در اسناد دارای امضای دیجیتال تصدیق‌شده، نوار آبی رنگی در بالای صفحه ظاهر می‌شود که شامل نام امضا و گواهی صادرشده برای احراز اصالت سند است. این امضا نشان‌دهنده اعتبار و اطمینان کامل از صحت اطلاعات سند است.

۲. امضای دیجیتال تایید شده (Approved Digital Signature)

امضاهای تایید شده در فرایندهای کاری و گردش اسناد استفاده می‌شوند و نقش مهمی در بهینه‌سازی مراحل تأیید و جمع‌آوری امضای افراد مختلف دارند. نرم‌افزارهایی مانند Adobe امکان افزودن جزئیاتی نظیر تصویر امضا، تاریخ، مکان و مهر رسمی به این نوع امضاها را به کاربران می‌دهند تا فرآیند تایید به شکل دقیق‌تر و موثق‌تر انجام شود.

۳. امضای دیجیتال قابل مشاهده (Visible Digital Signature)

این نوع امضا مشابه امضای دستی در پایین سند بوده و به کاربران امکان می‌دهد تا امضای خود را به صورت واضح و قابل مشاهده در متن سند ثبت کنند. این ویژگی به مخاطبان و گیرندگان سند کمک می‌کند تا به راحتی اصالت و تأیید سند را تشخیص دهند.

۴. امضای دیجیتال غیرقابل مشاهده (Invisible Digital Signature)

این نوع امضای دیجیتال در بلاک چین هیچ علامت یا تصویری در متن سند نشان نمی‌دهد و فقط در نوار وضعیت (Taskbar) یا با نمادی مخفی ظاهر می‌شود. کاربرد این امضا زمانی است که امضاکننده نمی‌خواهد امضایش بصری باشد اما نیاز به تضمین صحت، اصالت و یکپارچگی سند دارد.

برخی از الگوریتم‌های محبوب امضای دیجیتال در یلاک چین

الگوریتم‌های مختلفی برای تولید و اعتبارسنجی امضاهای دیجیتال وجود دارد که هرکدام با روش‌ها و ویژگی‌های خاص خود، امنیت و عملکرد متفاوتی را ارائه می‌دهند. در ادامه به مهم‌ترین و پراستفاده‌ترین الگوریتم‌های امضای دیجیتال اشاره می‌کنیم: 

1.     الگوریتم RSA و نسخه پیشرفته آن RSA-PSS: 

از الگوریتم‌های کلاسیک و پرکاربرد مبتنی بر رمزنگاری کلید عمومی که از ویژگی‌های رفتاری قدرتمند و امنیت بالایی برخوردار است و در بسیاری از سیستم‌ها برای امضای دیجیتال استفاده می‌شود. RSA-PSS نسخه بهبود یافته‌ای از RSA است که در برابر برخی حملات مقاوم‌تر و امن‌تر عمل می‌کند.

2.     الگوریتم DSA و ECDSA: 

الگوریتم استاندارد امضای دیجیتال (DSA) و شاخه‌ی آن مبتنی بر منحنی‌های بیضوی (ECDSA) که باعث بهبود کارایی و کاهش اندازه کلیدها می‌شود. ECDSA به دلیل سرعت و امنیت بالا، به خصوص در بلاک‌چین‌ها و قراردادهای هوشمند محبوبیت فراوانی دارد.

3.     الگوریتم منحنی ادواردز (Edwards-curve) و Ed25519: 

این الگوریتم‌ها برای امضای دیجیتال، سرعت بالا و امنیت قوی را با استفاده از منحنی‌های خاص ادواردز فراهم می‌آورند که در برنامه‌های مدرن رمزنگاری، به ویژه در محیط‌های با محدودیت منابع مورد استفاده قرار می‌گیرند.

4.     الگوریتم ElGamal و مشتقات آن: 

الگوریتمی بر پایه‌ی مشکل لگاریتم گسسته که دستخوش تغییرات متعددی شده است، از جمله الگوریتم‌های شنور (Schnorr) و Pointcheval–Stern که برای افزایش امنیت و بهبود کارایی توسعه یافته‌اند.

5.     الگوریتم رابین (Rabin): 

الگوریتمی مبتنی بر مشکل فاکتورگیری اعداد بزرگ که به دلیل ساختار خاص خود، در برخی پروژه‌های امنیتی و امضای دیجیتال به کار می‌رود.

6.     الگوریتم BLS (Boneh–Lynn–Shacham): 

الگوریتمی پیشرفته و جمع‌پذیر که امکان ترکیب امضاهای متعدد را فراهم می‌کند و در پروژه‌های بلاک‌چینی و سیستم‌های توزیع شده کاربرد دارد.

7.     امضاهای انکارناپذیر (Undeniable Signatures): 

نوع خاصی از امضاهای دیجیتال که امضاکننده نمی‌تواند وجود یا عدم وجود امضای خود را انکار کند مگر اینکه به طور فعال آن را اثبات نماید. این الگوریتم‌ها برای کاربردهایی طراحی شده‌اند که علاوه بر اصالت و یکپارچگی، نیازمند کنترل بیشتر روی تایید امضا و جلوگیری از سوءاستفاده هستند.

این الگوریتم‌ها پایه و اساس امنیت امضای دیجیتال در بلاک چین و سیستم‌های گوناگون دیگر مثل قراردادهای دیجیتال و سامانه‌های احراز هویت را تشکیل می‌دهند. انتخاب الگوریتم مناسب بستگی به نیازهای امنیتی، سرعت و محدودیت‌های محیط عملیاتی دارد.

سخن پایانی

امضای دیجیتال یکی از پایه‌های اساسی امنیت و شفافیت در بلاک‌چین است که با استفاده از رمزنگاری کلید عمومی و خصوصی، هویت کاربران را تایید و از دستکاری داده‌ها جلوگیری می‌کند. این فناوری، امنیت تراکنش‌ها، قراردادهای هوشمند و ارتباطات دیجیتال را تضمین می‌کند و اعتماد کاربران به سیستم‌های غیرمتمرکز را افزایش می‌دهد. امضای دیجیتال در بلاک‌چین نشان‌دهنده تضمین اصالت، یکپارچگی و محرمانگی اطلاعات است که امنیت ارزهای دیجیتال را به سطحی بی‌نظیر ارتقا می‌دهد. استفاده از کیف پول‌های امن و فعال‌سازی امضای دیجیتال، گامی حیاتی برای حفاظت از دارایی‌های دیجیتال شماست. تجربیات خود را درباره کیف پول‌های مورد استفاده در بخش دیدگاه‌ها با ما در میان بگذارید تا راهنمای فعال‌سازی امضا در آن را ارائه دهیم.

👈 خرید و معامله امن در بازار کریپتو با ثبت نام CoinCatch