سفارش OCO در ارز دیجیتال چیست؟ آموزش تصویری ثبت سفارش OCO

اگر تا‌ کنون در بازار ارزهای دیجیتال معامله کرده باشید، حتماً با این چالش روبه‌رو شده‌اید: «آیا الان وقت ذخیره سود است یا باید نگران ضرر احتمالی باشم؟» دقیقاً همین‌جاست که سفارش OCO یا همان سفارش دوگانه (One Cancels the Other) به کمک شما می‌آید؛ ابزاری حرفه‌ای که به شما اجازه می‌دهد دو دستور معاملاتی هم‌زمان ثبت کنید: یکی برای گرفتن سود و دیگری برای جلوگیری از زیان.

در واقع، سفارش‌های OCO از مهم‌ترین و کاربردی‌ترین ابزارهای مدیریت ریسک در ترید هستند که با ترکیب دو سفارش لیمیت اوردر و استاپ لیمیت، کنترل هوشمندانه‌ای روی معاملات شما ایجاد می‌نمایند. این نوع سفارش‌ها به تریدرها کمک می‌کنند بدون نیاز به حضور لحظه‌ای پشت سیستم، بتوانند واکنش مناسبی به نوسانات سریع بازار نشان دهند. به همین دلیل، بسیاری از معامله‌گران حرفه‌ای از OCO برای ترید خودکار و امن استفاده می‌کنند.

در این مقاله از آموزش ارز دیجیتال چراغ، به بررسی مفهوم سفارش OCO (OCO Order) در بازار ارز دیجیتال می‌پردازیم و نحوه ثبت آن  در صرافی توبیت را به شما آموزش خواهیم داد.

سفارش OCO چیست؟

سفارش OCO  (مخفف: One Cancels the Other) یا «یکی دیگری را لغو می‌کند»، نوعی سفارش مشروط در بازار ارز دیجیتال و سایر بازارهای مالی است که به شما امکان می‌دهد دو دستور معاملاتی را به‌صورت هم‌زمان ثبت کنید. ویژگی اصلی این نوع سفارش این است که با فعال شدن یکی از دستورات، دستور دیگر به‌طور خودکار لغو می‌شود.

سفارش‌های OCO که به آنها سفارش‌های دوگانه نیز می‌گویند، معمولاً ترکیبی از لیمیت اوردر (Limit Order) برای تعیین هدف سود و سفارش حد ضرر (Stop-Loss) برای کنترل میزان ضرر قابل قبول هستند. این ترکیب، معامله‌گر را قادر می‌سازد تا بدون نیاز به نظارت لحظه‌ای بر بازار، همزمان دو سناریو را مدیریت کند: اگر قیمت به تارگت مشخص‌شده برسد، سود خود را دریافت می‌کند و اگر بازار خلاف جهت پیش‌بینی حرکت کند، با حداقل ضرر از معامله خارج می‌شود.

بهترین زمان استفاده از سفارش‌های OCO

بعد از آشنایی با مفهوم سفارش OCO، اکنون وقت آن است که بدانیم در چه موقعیت‌هایی می‌توان از این ابزار قدرتمند به بهترین شکل بهره برد. همانطور که پیش‌تر اشاره شد، OCO به ویژه برای مدیریت ریسک کاربرد فراوانی دارد. همچنین این نوع اوردر برای تعیین نقاط بهینه ورود و خروج در معاملات نیز بسیار مفید است. بسته به هدف و استراتژی هر معامله‌گر، می‌توان سفارش‌های OCO را در یکی از سه سناریوی زیر به کار گرفت:

۱. مدیریت ریسک در معاملات باز

یکی از اصلی‌ترین کاربردهای سفارش OCO زمانی است که معامله‌ای در بازار باز دارید. در این حالت، می‌توانید با استفاده از OCO ریسک معامله را کنترل کرده و از سودهایی که تاکنون کسب کرده‌اید محافظت کنید.

برای مثال، فرض کنید معامله‌گری بیت کوین را در قیمت ۲۱ هزار دلار خریده و انتظار دارد قیمت تا ۲۵ هزار دلار افزایش یابد. این معامله‌گر می‌تواند یک سفارش حد ضرر (Stop Loss) در قیمت ۱۹ هزار دلار تنظیم کند تا اگر بازار برخلاف انتظار حرکت کرد و قیمت افت کرد، زیان‌ها محدود بماند.

همزمان، یک سفارش فروش محدود (Limit Sell) در قیمت ۲۵ هزار دلار قرار می‌دهد تا در صورت رسیدن قیمت به این هدف، معامله به صورت خودکار بسته شده و سود نقد شود. با استفاده از سفارش OCO، هرگاه یکی از این دو سفارش اجرا شود، سفارش دیگر به طور خودکار لغو می‌شود. این ویژگی به معامله‌گر امکان می‌دهد حتی در زمانی که پشت نمودار نیست، موقعیت خود را مدیریت کند.

۲. هدف‌گیری شکست محدوده قیمت (Breakout)

سناریوی دیگری که سفارش OCO کاربرد دارد، مواقعی است که قیمت دارایی در یک بازه مشخص نوسان می‌کند و انتظار می‌رود به زودی از این محدوده خارج شود.

برای مثال، فرض کنید قیمت بیت کوین بین ۲۰ هزار تا ۲۳ هزار دلار در نوسان است. در این شرایط، می‌توان یک سفارش خرید بالاتر از سطح مقاومت ۲۳ هزار دلار ثبت کرد تا اگر قیمت از این سقف عبور کرد، معامله خرید در آغاز روند صعودی انجام شود. هم‌زمان یک سفارش فروش یا شورت (Short) زیر سطح حمایت ۲۰ هزار دلار قرار می‌دهید تا اگر قیمت این حمایت را شکست و روند نزولی آغاز شد، سفارش فروش فعال شود.

به این ترتیب، با استفاده از سفارش OCO، بسته به جهت حرکت بازار، یکی از دو سفارش اجرا شده و سفارش دیگر به صورت خودکار لغو خواهد شد.

۳. انتخاب میان دو دارایی برای خرید

گاهی ممکن است بین خرید دو رمزارز محبوب مثل بیت کوین و اتریوم مردد باشید و بودجه کافی برای خرید هر دو را نداشته باشید. در چنین شرایطی سفارش OCO می‌تواند کمک بزرگی باشد.

می‌توانید یک سفارش خرید برای بیت کوین در قیمت ۲۰ هزار دلار و یک سفارش خرید دیگر برای اتریوم در قیمت هزار دلار تنظیم کنید. هر کدام از این دارایی‌ها که قیمتش زودتر به سطح تعیین شده رسید، سفارش مربوط به آن فعال می‌شود و سفارش دیگر به طور خودکار لغو خواهد شد. این روش باعث می‌شود که بدون نیاز به تصمیم‌گیری لحظه‌ای و انتخاب دستی، بهترین فرصت خرید را به صورت خودکار شکار کنید.

انواع سفارش‌های OCO در معاملات ارز دیجیتال

گفتیم که سفارش‌های OCO به تریدرها اجازه می‌دهد دو سناریو را به‌صورت هم‌زمان مدیریت کنند. بسته به هدف معامله، می‌توان ترکیب‌های مختلفی از این نوع سفارش‌ها را به‌کار گرفت. در ادامه با انواع رایج سفارش OCO آشنا می‌شوید:

۱. سفارش Stop-Loss / Take-Profit (حد ضرر و سود هم‌زمان)

در این حالت، معامله‌گر هم‌زمان یک قیمت برای برداشت سود (Take Profit) و یک حد ضرر مشخص (Stop-Loss) تعیین می‌کند. اگر بازار مطابق با پیش‌بینی حرکت کند، پوزیشن با سود بسته می‌شود و در صورت خلاف جهت بودن حرکت قیمت، دستور حد ضرر فعال شده و جلوی زیان بیشتر را می‌گیرد. این روش یکی از محبوب‌ترین ابزارهای مدیریت ریسک در معاملات اسپات و فیوچرز است.

۲. سفارش Entry Order / Stop-Loss (ورود مشروط + حد ضرر)

در این نوع سفارش OCO، معامله‌گر قیمتی را به‌عنوان نقطه ورود به معامله مشخص می‌کند (Entry Order) و در کنار آن یک حد ضرر قرار می‌دهد. در صورتی که قیمت به محدوده مدنظر برسد، پوزیشن باز می‌شود. اگر پس از ورود، بازار برخلاف تحلیل پیش برود، دستور حد ضرر اجرا می‌شود و از ضرر بیشتر جلوگیری می‌کند. این روش برای کسانی مناسب است که منتظر یک تأییدیه قیمتی برای ورود هستند.

۳. سفارش Entry Order / Take-Profit (ورود مشروط + برداشت سود)

در این مدل، معامله‌گر نقطه ورود به معامله و سطح برداشت سود را مشخص می‌کند اما حد ضرری تعریف نمی‌کند. اگر تحلیل درست باشد و بازار در جهت مطلوب حرکت کند، سود کسب خواهد شد. اما در صورت اشتباه بودن تحلیل، معامله‌گر ممکن است ضرر بیشتری را متحمل شود، چرا که هیچ مکانیسمی برای خروج اضطراری تعریف نشده است. این نوع سفارش برای افراد ریسک‌پذیر توصیه می‌شود.

سفارش OCO در پلتفرم‌های معاملاتی: ساختار و تفاوت‌ها

سفارشOCO  در تمامی پلتفرم‌های معاملاتی از ساختار پایه یکسانی برخوردار است، اما در جزئیات نحوه تنظیم و اجرای آن تفاوت‌هایی وجود دارد. به عنوان مثال، برخی پلتفرم‌ها به معامله‌گران این امکان را می‌دهند که مدت زمان فعال بودن دستور OCO را تعیین کنند؛ یکی از این گزینه‌ها، تنظیم سفارش به صورت "سفارش روز" (Day Order) است که با پایان جلسه معاملاتی به طور خودکار منقضی می‌شود. گزینه دیگر، سفارش "معتبر تا لغو" یا Good-Till-Canceled (GTC) است که سفارش تا زمانی که معامله‌گر به صورت دستی آن را اجرا یا لغو کند، فعال باقی می‌ماند.

همچنین در پلتفرم‌های معاملاتی موبایل ممکن است امکانات مربوط به سفارش‌های OCO ساده‌تر و کاربرپسندتر باشد تا استفاده برای معامله‌گران راحت‌تر شود؛ در حالی که پلتفرم‌های دسکتاپ معمولاً گزینه‌های پیشرفته‌تر و دقیق‌تری را به ویژه برای معامله‌گران حرفه‌ای ارائه می‌کنند. این تفاوت‌ها به معامله‌گران امکان می‌دهد بر اساس نیاز و سبک کاری خود، بهترین تنظیمات را برای سفارش‌های OCO انتخاب کنند.

تفاوت سفارش‌های OCO با انواع دیگر سفارش‌

سفارش‌های OCO با سایر انواع سفارش‌ها تفاوت‌هایی دارند که پرداختن به آنها در این بخش، خالی از لطف نیست.

تفاوت با سفارش بازار (Market Order)

سفارش بازار یکی از ساده‌ترین و پرکاربردترین انواع سفارش در معاملات است که به معامله‌گر این امکان را می‌دهد تا خرید یا فروش دارایی را فوراً با بهترین قیمت موجود در بازار انجام دهد. در این نوع سفارش، سرعت انجام معامله اهمیت بیشتری نسبت به دقت در تعیین قیمت دارد. به همین دلیل، معمولاً در بازارهایی با نقدشوندگی بالا مانند فارکس مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال، به دلیل نوسانات لحظه‌ای بازار، قیمت اجرای نهایی ممکن است کمی با قیمت مورد انتظار معامله‌گر تفاوت داشته باشد.

در مقابل، سفارش OCO به معامله‌گر این امکان را می‌دهد که دو دستور مشروط را به‌طور هم‌زمان ثبت کند؛ به‌گونه‌ای که اگر یکی از آن‌ها اجرا شود، دستور دیگر به‌طور خودکار لغو خواهد شد. برخلاف سفارش بازار که بلافاصله اجرا می‌شود، دستور OCO تنها زمانی فعال می‌شود که قیمت به یکی از سطوح مشخص‌شده برسد. این ویژگی به معامله‌گر کمک می‌کند تا استراتژی دقیق‌تری برای مدیریت سود و زیان طراحی کرده و کنترل بیشتری بر روند معاملات خود داشته باشد.

تفاوت با دستور حد ضرر (Stop Loss)

دستور حد ضرر ابزاری برای مدیریت ریسک است که به‌منظور جلوگیری از زیان‌های سنگین در بازارهای پرنوسان طراحی شده و با رسیدن قیمت به یک سطح مشخص، به‌طور خودکار دستور فروش یا خرید را اجرا می‌کند. هدف اصلی این دستور، محافظت از سرمایه معامله‌گر در برابر حرکت‌های غیرمنتظره بازار است.

در حالی‌که دستور حد ضرر به‌تنهایی تنها یک حالت از بازار را پوشش می‌دهد (یعنی زمانی که قیمت برخلاف انتظار حرکت می‌کند)، سفارش OCO انعطاف‌پذیری بیشتری در مدیریت موقعیت‌ها فراهم می‌کند. OCO معمولاً ترکیبی از یک دستور حد ضرر و یک دستور محدود (Limit Order) است. به‌عنوان نمونه، معامله‌گری می‌تواند یک دستور فروش محدود در قیمت ۱۳۰ دلار (برای کسب سود) و یک حد ضرر در ۷۰ دلار (برای جلوگیری از زیان) قرار دهد. در این حالت، اگر قیمت به ۱۳۰ دلار برسد، معامله با سود بسته می‌شود و دستور حد ضرر به‌طور خودکار حذف می‌گردد. برعکس، اگر قیمت به ۷۰ دلار برسد، حد ضرر اجرا شده و سفارش فروش در ۱۳۰ دلار لغو می‌شود. این ساختار به معامله‌گر امکان می‌دهد هم‌زمان برای سناریوهای صعودی و نزولی برنامه‌ریزی کند و با یک دستور واحد، ریسک و سود را به‌طور هم‌زمان مدیریت کند.

تفاوت با سفارش محدود (Limit Order)

سفارش محدود یکی از ابزارهای رایج در معاملات است که به معامله‌گر این امکان را می‌دهد تا خرید یا فروش یک دارایی را فقط با قیمتی مشخص یا بهتر انجام دهد. در این نوع سفارش، دقت در تعیین قیمت اولویت دارد. به‌عنوان مثال، سفارش بای لیمیت زمانی اجرا می‌شود که قیمت دارایی به سطح تعیین‌شده یا پایین‌تر برسد، و سفارش سل لیمیت تنها در صورت افزایش قیمت به سطح موردنظر یا بالاتر فعال می‌گردد. این ویژگی باعث می‌شود که سفارش‌های محدود برای شرایطی که کنترل روی قیمت معامله اهمیت بیشتری از سرعت اجرا دارد، بسیار کاربردی باشند.

اما سفارش OCO ساختاری پیشرفته‌تر دارد؛ در حالی‌که سفارش محدود یک دستور مستقل است، OCO معمولاً از ترکیب یک سفارش محدود با یک سفارش دیگر (معمولاً حد ضرر) تشکیل می‌شود. تفاوت کلیدی در اینجاست که در سفارش‌های OCO، اجرای یکی از دو دستور منجر به لغو خودکار دستور دیگر می‌شود. به‌عبارت دیگر، دستور OCO به معامله‌گر این امکان را می‌دهد که برای دو سناریوی متفاوت بازار (سود یا زیان) به‌صورت هم‌زمان برنامه‌ریزی کند، در حالی که سفارش محدود تنها یک سناریوی خاص را پوشش می‌دهد.

تفاوت با سفارش براکت (Bracket Order)

سفارش براکت نوعی سفارش پیشرفته و ساختاریافته است که به معامله‌گر اجازه می‌دهد هم‌زمان با ورود به یک موقعیت معاملاتی، دو دستور مشروط برای خروج از آن نیز ثبت کند. این ساختار شامل یک سفارش اولیه (برای خرید یا فروش)، به‌همراه یک سفارش محدود برای کسب سود و یک دستور حد ضرر برای جلوگیری از زیان است. به‌محض این‌که سفارش اولیه اجرا شود، دو دستور دیگر فعال شده و به‌طور خودکار شرایط خروج را مدیریت می‌کنند.

در حالی‌که هم سفارش OCO و هم براکت شامل سفارش‌های مشروط هستند، تفاوت‌های بنیادینی میان آن‌ها وجود دارد. سفارش‌های OCO یا دوگانه معمولاً شامل دو دستور هستند که یکی برای دریافت سود و دیگری برای محدود کردن ضرر تنظیم می‌شود، اما پیش از اجرای معامله فعال هستند. در این ساختار، اگر یکی از سفارش‌ها اجرا شود، دستور دوم بلافاصله لغو می‌شود.

از سوی دیگر، سفارش براکت پس از اجرای سفارش اصلی فعال می‌شود و نقش کاملی در مدیریت موقعیت معاملاتی ایفا می‌کند (هم ورود و هم خروج را پوشش می‌دهد). این ویژگی باعث می‌شود سفارش براکت برای معامله‌گرانی که می‌خواهند کل فرایند معامله را به‌صورت خودکار و دقیق تحت کنترل داشته باشند، گزینه‌ای مناسب‌تر باشد. به‌طور خلاصه، سفارش دوگانه ارز دیجیتال بیشتر برای مدیریت خروج از معاملات استفاده می‌شود، در حالی‌که سفارش براکت به‌صورت جامع‌تر، کل چرخه معامله را شامل می‌شود.

مزایا و معایب استفاده از سفارش‌های OCO ارز دیجیتال

استفاده از سفارش‌های OCO در بازار ارز دیجیتال با مزایا و چالش‌هایی همراه است که باید بدانید:

✅ مزایای سفارش OCO

1. مدیریت هم‌زمان سود و زیان: امکان تنظیم دو سناریوی مجزا برای کسب سود یا جلوگیری از زیان در یک معامله، بدون نیاز به مداخله دستی.
2. پوشش هم‌زمان دو استراتژی: معامله‌گر می‌تواند هم‌زمان سفارش فروش در سقف قیمتی (برای کسب سود) و سفارش فروش در کف قیمتی (برای جلوگیری از ضرر) ثبت کند.
3. کاهش ریسک معاملات: با تعیین هم‌زمان حد سود و حد ضرر، ریسک ناشی از نوسانات غیرمنتظره بازار به حداقل می‌رسد.
4. اجرای خودکار و بدون نیاز به نظارت دائمی: پس از ثبت سفارش، دیگر نیازی به پیگیری لحظه‌ای بازار نیست؛ یکی از دستورات اجرا و دیگری به‌صورت خودکار لغو می‌شود.
5. افزایش دقت در مدیریت موقعیت‌ها: استفاده از OCO به معامله‌گر کمک می‌کند تصمیم‌های احساسی در لحظه نگیرد و از پیش برای شرایط مختلف برنامه‌ریزی کند.
6. کارآمد در بازارهای پرنوسان: در شرایطی که بازار با سرعت تغییر می‌کند، OCO می‌تواند جلوی تصمیمات عجولانه را بگیرد و اجرای دقیق‌تری داشته باشد.

❌ معایب سفارش OCO

1. پیچیدگی برای تازه‌کاران: معامله‌گران مبتدی ممکن است درک نحوه عملکرد OCO و تنظیم دقیق قیمت‌ها را چالش‌برانگیز بیابند.
2. لغو ناخواسته سفارش‌ها: در صورت تنظیم نادرست، ممکن است سفارشی که باید حفظ می‌شد لغو شود و فرصت معاملاتی از دست برود.
3. نیاز به دقت بالا در تعیین سطوح قیمتی: اگر قیمت‌ها به درستی و بر اساس تحلیل دقیق انتخاب نشوند، ممکن است هر دو سفارش بی‌اثر بمانند یا نتیجه‌ای معکوس حاصل شود.
4. احتمال اجرا در شرایط نوسانی نامطلوب: در بازارهای بسیار بی‌ثبات، ممکن است یکی از سفارش‌ها به‌صورت ناگهانی و بدون تحلیل مناسب فعال شود و منجر به نتیجه‌ای ناخواسته گردد.
5. عدم انعطاف پس از ثبت سفارش: پس از فعال شدن یکی از دستورات، دیگر نمی‌توان سریعا نظر خود را تغییر داد یا سفارش لغوشده را بازگرداند.

آموزش ثبت سفارش OCO در صرافی توبیت

در این بخش، قصد داریم نحوه ثبت سفارش OCO را به‌صورت گام‌به‌گام و تصویری در صرافی توبیت آموزش دهیم. این صرافی نیز مانند بسیاری از پلتفرم‌های معتبر بین‌المللی، ابزار سفارش OCO را برای مدیریت حرفه‌ای معاملات در اختیار کاربران خود قرار داده است.

در ادامه با توضیحاتی ساده و همراه با تصاویر راهنما، مراحل استفاده از این نوع سفارش را بررسی می‌کنیم تا بتوانید به‌راحتی از قابلیت‌های آن در توبیت بهره‌مند شوید.

برای ثبت سفارش OCO در صرافی توبیت باید:

1. ابتدا وارد بخش Trade (معامله) در صرافی شوید.

1. سپس در قسمت تنظیمات سفارش، روی تب OCO کلیک کنید تا فرم مربوط به این نوع سفارش نمایش داده شود.
2. اکنون کافی است مقادیر مورد نظر خود را در کادرهای مربوط وارد کنید؛ مانند قیمت حد سود (Limit Price)، قیمت حد ضرر (Stop Price) و سایر اطلاعات لازم.
3. پس از تکمیل این بخش، سفارش شما آماده ثبت است.

چگونه تاریخچه سفارش‌های OCO را در توبیت مشاهده کنیم؟

برای بررسی وضعیت سفارش‌های OCO خود در صرافی توبیت، مطابق تصویر زیر، کافی است وارد بخش Order History (تاریخچه سفارش‌ها) شوید. در این بخش می‌توانید جزئیات کامل هر سفارش از جمله زمان ثبت، وضعیت اجرا (موفق یا لغوشده) و قیمت‌های ثبت‌شده را مشاهده کنید.

شرایط ثبت سفارش OCO در صرافی توبیت

برای ثبت صحیح سفارش OCO در توبیت، ترتیب قیمت‌ها باید بر اساس نوع سفارش (خرید یا فروش) به‌درستی رعایت شود:

✅ در سفارش فروش (Sell OCO): ترتیب قیمت‌ها باید به شکل زیر باشد:

قیمت حد (Limit Price) > قیمت فعلی بازار > قیمت توقف ضرر (Stop Price)

یعنی:

• سفارش فروش با هدف کسب سود در قیمتی بالاتر از قیمت فعلی ثبت می‌شود.
• هم‌زمان، حد ضرر در قیمتی پایین‌تر از قیمت فعلی قرار می‌گیرد تا در صورت کاهش قیمت، زیان کنترل شود.

✅ در سفارش خرید (Buy OCO): ترتیب قیمت‌ها به این صورت است:

قیمت حد (Limit Price) < قیمت فعلی بازار < قیمت توقف ضرر (Stop Price)

یعنی:

• سفارش خرید برای کسب سود در قیمتی پایین‌تر از قیمت فعلی ثبت می‌شود.
• هم‌زمان، سفارش خرید دوم در قیمتی بالاتر قرار دارد که اگر قیمت از آن عبور کرد، نشان‌دهنده شکست مقاومت است و سفارش فعال می‌شود.

💡نکته: در سفارش توقف‌حد (Stop-Limit)، می‌توانید قیمت "حد" را نزدیک به قیمت "توقف" قرار دهید تا احتمال اجرا شدن سفارش بیشتر شود.

سخن پایانی

سفارش OCO ابزاری مفید برای مدیریت هوشمند معاملات در بازارهای پرنوسان است. دلیل بررسی آن در این مقاله از چراغ، کاربرد مهمش در کاهش ریسک و جلوگیری از تصمیم‌گیری‌های احساسی یا لحظه‌ای است. با تنظیم OCO، معامله‌گر می‌تواند هم‌زمان برای سود و ضرر احتمالی برنامه‌ریزی کند و نیازی به نظارت مداوم بر بازار نداشته باشد.

در شرایطی که نوسانات شدید، فرصت‌ها و تهدیدها را به‌سرعت به‌وجود می‌آورند، OCO کمک می‌کند با آرامش و دقت بیشتری معامله کنیم. به همین دلیل، شناخت عملکرد و نحوه استفاده درست از آن، بخشی مهم از آموزش مدیریت سرمایه در بازار ارز دیجیتال است. این ابزار، مخصوصاً برای کسانی که دنبال کنترل بیشتر بر معاملات خود هستند، ارزش بررسی و استفاده را دارد.

👈 با شرکت در لایو ترید کریپتو، حرفه‌ای معامله کنید!